Artikels Dr. Schroven

Carpal tunnel syndroom

Dit wordt veroorzaakt door een verdrukking van de nervus medianus die doorheen de carpale goot loopt t.h.v. de pols.
Deze compressie is vaak geassocieerd aan een herhaalde beweging van de hand, in het kader van het beroepsleven of bij het beoefenen van een sporttak of een hobby. Compressie en trillingen zijn een oorzakelijke factor. Toch kan het ook optreden zonder enige reden. Bij zwangeren is het vaak van voorbijgaande aard.

De symptomen van het carpal tunnel syndroom zijn pijn, tintelingen tot zelfs gevoelloosheid in de duim, wijsvinger en middenvinger. Meestal treedt dit discomfort of deze pijnsensatie 's nachts op of 's ochtends.

De symptomen kunnen zelfs heel de dag lang duren. Door de tintelingen in de vingers ontstaat er een gevoelsverlies wat moeilijkheden meebrengt in het vasthouden van objecten, met zelfs een neiging dingen te laten vallen.

In extreme gevallen worden de uiteinden van de vingers droog gezien de zenuwen die verantwoordelijk zijn voor de transpiratie, langsheen de nervus medianus lopen en dus mee gecomprimeerd geraken. Daarbij komt dat, indien zulk een situatie lang duurt, de spiermassa t.h.v. de duim afneemt.

Operatie
De ingreep gebeurt in daghospitaal. Meestal gebeurt de ingreep onder loco-regionale verdoving, zodat de patiënt na enkele uren al terug naar huis kan. De huid wordt over een drietal centimeter ingesneden. De verschillende vlakken worden gekliefd tot de zenuw vrij komt te liggen In de nabehandeling staat hoogstand centraal. Mobilisatie wordt zo snel mogelijk aangemoedigd. Er wordt dus geen gips gegeven.

Revalidatie
Na 10 dagen worden de hechtingen verwijderd. Afhankelijk van het werk bedraagt de werkongeschiktheid 14 dagen tot 6 weken.

Rugoperaties

Dr. Schroven heeft na zijn opleiding tot orthopedisch chirurg nog een fellowship gelopen in The Leatherman Spine Institute in USA. Hier zag hij de grote voordelen van rugoperaties langs de buik uit te voeren. Naast de klassieke rug- en nekchirurgie is hij een van de leidende chirurgen in België die de anterieure toegangsweg gebruiken.

Anterieure Lumbale Interbody Fusie (ALIF)

Deze operatie is een ingreep die een grote ervaring en deskundigheid van de chirurg vereist. De belastbaarheid voor de patiënt is minder als bij de klassieke rugoperaties, waardoor de revalidatie veel sneller verloopt. Helaas komt slechts een minderheid van de patiënten hiervoor in aanmerking.

Patiënten met een duidelijk discusprobleem zonder aantasting van de achterste elementen zijn de ideale patiënten. Indien de aandoening tot een of twee niveaus beperkt blijft , kan meer dan 90% van de patiënten geholpen worden.

De avond voor de operatie wordt de patiënt gehospitaliseerd. Hij krijgt die avond nog medicatie om de darmen te ledigen. Al naargelang het niveau is de incisie horizontaal of verticaal. Er wordt tussen de buikspieren gegaan, deze worden niet doorgesneden. Achter de buikspieren is er een ruimte langs waar de chirurg naar de wervelkolom kan. Hij dient de buikholte niet open te maken. De bloedvaten worden opzij geëcarteerd. Nu kan de discus uitgeruimd worden. Wanneer dit volledig is gebeurd wordt een proefkooi ingebracht. Als de juiste maat bepaald is, wordt de definitieve kooi gevuld met de botgreffen. Deze zijn geoogst ter hoogte van de linker bekkenkam. Voor de stabiliteit wordt nog een plaatje voor de kooi geplaatst. Dit voorkomt dat de kooi zou migreren.

De patiënt krijgt een steunband om de buik te ondersteunen wanneer hij in bed ligt. Uit bed dient hij de eerste vier weken een lumbostaat of corsette te dragen. De eerste vier weken dient de patiënt te rusten om de operatiezone te laten genezen. Ondertussen groeit de kooi vast. Hiervoor wordt best een ziekenhuisbed thuis geplaatst. Uiteraard dient hij niet de hele dag te rusten, maar moet hij ook regelmatig wandelen. Na vier weken starten we met activiteiten van dagelijks leven, fietsen en zwemmen.